Rozdział 99: Donosy i szepty.

Po zakrzyknięciu: "Gantlet wystrzał mocy!" i wyrzuceniu karty otwarcia przez Mylene, Gus wyrzucił Vulcan'a na pole bitwy. Chwilę po nim to samo uczyniła Mylene.
Vexosi zaprowadzili Wojowników do dużej sali. Tam właśnie zamierzali rozegrać bitwę. Wszyscy Wojownicy chcieli w tym czasie pójść poszukać pozostałej części drużyny, ale Prove i Volan im to uniemożliwili. Tak więc musieli obserwować bitwę.
Shadow który puścił Alice chwilę po tym jak Gus wyzwał Mylene do walki, teraz wpatrywał się w pole bitwy znudzonym wzrokiem.
-Co jest Shadow? Myślałem że cieszysz się z faktu że coś się dzieje. - zagadną Lync.
-Cieszyłbym się gdyby to ktoś inny grał przeciwko Mylene. Ten piesek Spectry to żadne wyzwanie. To starcie zapowiada się naprawdę nudno. - odpowiedział znudzony.
-Już nie wybrzydzaj. Powinieneś się cieszyć że coś się wydarzyło. Normalnie włóczyłbyś się bez celu po pałacu, a tak to masz przynajmniej rozrywkę. - Volan wzruszył ramionami.
Shadow wykonał gest jakby zjadł coś obrzydliwego i wywalił język w akcie odrazy.
-Idę sprawdzić co tam u naszych więźniów bo tutaj nie ma nic do oglądania.
Jak powiedział tak też zrobił.
Lync westchną tylko i wrócił do obserwowania bitwy.

***

 

Elz leżała na ziemi przytulona do Dana i patrzyła na jego buty. Przebudziła się jakieś dwie minuty temu, z czego nie bardzo się cieszyła bo jej myśli znowu powędrowały ku Centurionie.

Bała się tego co może się z nim stać. Mocno była z nim związana. Tak samo jak inni Wojownicy ze swoimi bakuganami.

Jeśli on umrze to ona...

-Te twoje mroczne myśli przygnębiają nawet mnie, co jest w gruncie rzeczy niedorzeczne bo przecież lubię mrok i wszystko co złe. - powiedziała Myrna.

-A o czym innym mam myśleć?

-O ucieczce na przykład. - wyszeptała Myrna, tak jakby powierzała jej jakiś sekret. - Wiem jak uciec z pałacu. Tylko musisz się we mnie zmienić.

-Dobra. - powiedziała cicho tak, aby nikt jej nie usłyszał i już chciała przywołać maskę Myrny kiedy ta krzyknęła:

-Nie! - ten krótki sprzeciw rozniósł się echem po umyśle Elizabeth. - Dopiero kiedy wydostaniecie się z celi.

-Czemu?

-Bo jeśli będziecie tu siedzieć, to mój plan nie zadziała.

-Rozumiem.

Myrna już więcej się nie odezwała. Za to głos zabrał ktoś inny.

-Hm? Co jest? - Dan powoli przetarł owładnięte snem oczy. - Elz? Już nie śpisz?

-Już nie, chociaż...bardzo bym chciała.

-To przez Centuriona? Mnie śnił się Drago. To był jakiś koszmar. Był z Werną, jako duch. Mówili coś do mnie. Oboje, jednak ja ich nie słyszałem.

-Ja nie pamiętam co mi się śniło, ale może to nawet lepiej. - mruknęła mimowolnie próbując sobie wyobrazić sen Daniela. Widok swojego kompana jako ducha...Elz wzdrygnęła się na tę myśl.

-Zimno ci? - spytał ją Dan.

-Nie, po prostu spróbowałam sobie wyobrazić twój sen.

-Yhm.

Milczeli tak przez chwilę dopóki do ich uszu nie dobiegł głos Miry.

-Obudziliście się. - szepnęła stwierdzeni, a oni podnieśli na nią swoje spojrzenia.

-Ta. - odparł krótko Dan.

-Myślałam że...ym...nie ważne. Mam nadzieję że szybko się stąd wydostaniemy. Mam już dosyć tego miejsca. - powiedziała. - Najgorsze jest to że nie wiemy co się dzieje na ziemi. Czy reszta już się zorientowała że jesteśmy zamknięci.

-Na pewno. - wtrącił szybko Dan.

-W takim razie...czemu po nas tutaj nie przyszli?

-Może przyszli tylko my o tym nie wiemy? - odpowiedział pytaniem, na pytanie Dan.

-A jakim cudem by się tu dostali? - Mira zadała kolejne pytanie.

-Dzięki Karcie Teleportacji Maskarada którą ma Alice. - Kuso przejechał dłonią w włosach.

-Mają tylko jedną Kartę Teleportacji bo nasze zabrali Vexosi, a to oznacza że mają tylko jedną drogę ucieczki w razie jakichkolwiek kłopotów. - Elz popatrzyła po kolei na Dana, Mirę i Spectrę.

-Nie. Zawsze przecież jest teleport na statku Keith'a. A i doktor Michael ma swój. I w gantletach też jest teleport. - rzucała opcjami Mira. - Są więc jeszcze trzy możliwości.

-Dwie.

Spojrzeli na Spectrę.

-Są dwie możliwości. - kontynuował widząc że skupili na nim uwagę. - Teleport na statku i w Rosji. Dlatego że między wymiarowy teleport w gantletach Vexosów był połączony bezpośrednio z tym teleportem pałacu, tudzież w miastach.

-W takim razie jak ty z Gus'em...

-Zmieniliśmy ustawienia tak aby teleport w naszych gantletach był połączony z tym na Vestaliańskim Niszczycielu. - Keith przerwał siostrze.

-A...Elz? Co jest? - pomiędzy brwiami Daniela pojawiła się zmarszczka.

Wojowniczka Darkus'a patrzyła z uwagą na coś przed sobą.

Lider Wojowników podążył za spojrzeniem jej fiołkowych tęczówek i zmrużył swoje oczy.

Wkoło dłoni Elajzy zaczęło się coś tworzyć. Ciemna, powiększająca się powoli plama.

Danielowi oczy rozszerzyły się i  serce zaczęło szybciej bić.

Chwycił owinięty materiałem nadgarstek nieprzytomnej dziewczyny i natychmiast go puścił.

Był mokry. Mokry od krwi.

-Boże... - Kuso ze strachem wpatrywał się w powiększającą się szkarłatną kałużę. - Trzeba coś zrobić!

Na kolanach doczołgał się do Karo nie zważając na to że spodnie przesiąkają mu jej krwią. Złapał za skrawek bluzki Elz którym owinięty był przegub wiedźmy i rozwiązał go. Zaczął go wiązać na nowo, mocno zaciskając supły i przepraszając w myślach Elajzę za otarcia. - To gówno daje! No co się z nią dzieje?!

-Pewnie coś nie tak z jej magią. - odpowiedział Keith.

-Jak to z magią? - spytał Kuso choć wiedział że Keith mu nie odpowie, bo choć wiedzę posiadał dużą, nie znał się niestety na magii. Wrócił do tamowania krwotoku.

-Czy mi się zdawało czy Elajza przed chwilą mrugnęła? - spytała Mira przybliżając się do Dana. - Tak, chyba tak! O matko ona się chyba wybudza!

Krew stopniowo lała się coraz szybciej, aż w końcu z ust Elajzy dało się usłyszeć ciche mruknięcie.

-Elajza, Elajza! - Dan potrząsną delikatnie jej ramieniem. W końcu jednak rozwiązał wcześniej założony przez siebie opatrunek, ścisną z całej siły nadgarstek dziewczyny i podniósł jej krwawiącą dłoń do góry. Spectra zbliżył się i podniósł Elajzę tak by jej głowa spoczywała mu na ramieniu.

Po kilku minutach krwotok zaczął ustawać. - Jest. W końcu. Jak to dobrze że nie zapomniałem co należy robić w takich sytuacjach.

-Yyyy Dan, ja nie jestem pewna czy to aby na pewno twoja zasługa.

-Czemu? - Kuso spojrzał na Elz.

Ta tylko wskazała na kałużę krwi która nagle zaczęła zachowywać się tak jakby ktoś przewiną film do tyłu.

-CHWILA MOMENT! Jak to możliwe że jej krew wraca do żył?! - wystraszył się Kuso. - Elajzo co się dzieje? - zwrócił się do czarownicy, jednak ta nie odpowiedziała. Znowu straciła kontakt ze światem. - Elajzo.

Szatyn westchną.

-Ona już była z nami, już. Co się stało do cholery? - spytał bezradnym głosem.

-Nie mam pojęcia, może to znowu jakaś reakcja jej ciała. A może to przez magię...nie wiem naprawdę. - Elizabeth położyła mu dłoń na ramieniu. - Ważne że ten nagły wylew został powstrzymany, jej nic nie grozi.

-Na razie. - odpowiedział smętnie Kuso.

Tego mu jeszcze brakowało żeby przyjaciółka wykrwawiła się na ich oczach.

 

***

Shadow zszedł na poziom zero, kiedy usłyszał rozmowę Wojowników.

-Może przyszli tylko my o tym nie wiemy? - mówił Dan.

-A jakim cudem by się tu dostali? - spytała Mira.

-Dzięki Karcie Teleportacji Maskarada którą ma Alice. - odezwał się znowu Dan.

Prove nasłuchiwał uważnie, szczęśliwy że jeszcze jest na schodach - dzięki temu tamci go nie widzieli.

-Mają tylko jedną Kartę Teleportacji bo nasze zabrali Vexosi, a to oznacza że mają tylko jedną drogę ucieczki w razie jakichkolwiek kłopotów. - głos zabrała Brettley.

-Nie. Zawsze przecież jest teleport na statku Keith'a. A i doktor Michael ma swój. I w gantletach też jest teleport. Są więc jeszcze trzy możliwości. - głos Miry dotarł do jego uszu.

Albinos oparł się plecami o ścianę. Pozostali członkowie ich bandy są w pałacu, wiec na nic mu teraz takie informacje. Chociaż...Chłopak zmarszczył brwi próbując sobie przypomnieć ilu Wojowników przyłapali na korytarzu. Pięcioro. Brakowało jeszcze trójki. Ten rozkrzyczanej nerwuski, laski od Subterry i tego całego Grit'a.

Hm...oni raczej nie powinni stanowić zagrożenia...Jednakże...przezorny zawsze ubezpieczony. Teleport na statku Phantom'a został rozbrojony wraz ze zniszczeniem systemu Vestaliańskiego Niszczyciela przez ten dziwny program czy co to tam było, który Clay kazał wgrać Lync'owi. Ale ten teleport u Michaela...warto by poinformować o tym profesorka, bo potem jeszcze będzie miał jakieś wąty i nie wiadomo co jeszcze.

Czerwonooki dyskretnie wycofał się na górę, a potem poszedł poszukać Clay'a.

 

***

Runo stała napięta niczym struna i wpatrywała się w czarny ekran. Julie czuła że Wojowniczka Haosu zaraz wybuchnie.
-Runo... - powiedziała cicho.
-Nie nic nie mów Julie. Czy...czy my przed chwilą straciłyśmy z nimi łączność?
-Niestety tak.
Misaki westchnęła.
-Mój Boże to się nie dzieje naprawdę. - wzięła kilka głębokich wdechów.
Julie zatroskana spoglądała na przyjaciółkę.
-Po...pomożemy im. - pocieszyła ją Julie.
Zielonooka zacisnęła palce na materiale kamizelki jak gdyby znowu miała za chwilę się wściec, i pewnie by to zrobiła gdyby nie głos Ace:
-Chol...era.
Obie dziewczyny jak i doktor Michael, podniosły na niego oczy.
Grit właśnie podnosił się zdezorientowany z kanapy.

I znowu opóźnienie. I znowu zaległości. O kurczę ;-;
Nie mam siły i ochoty aby iść jutro do szkoły.
Niestety sprawdzian sam się nie napisze.
No nic. To dobranocki 💕💕💕