Rozdział 98: Odwet

-Więc działamy nie? - spytała Runo, gdy tylko przestali wpatrywać się w czarny obraz nieaktywnej kamerki.
Gus przez dłuższą chwilę nie odpowiadał.
-Jasne. - odpowiedział w końcu na pytanie Misaki, zmarszczywszy wcześniej brwi. Myślał nad czymś w skupieniu z uwagą wpatrując się w podłogę jakby ona miała mu podsunąć jakiś pomysł czy przysłużyć się radą.
-No to co my tu jeszcze robimy? Ruszajmy! - Julie wystrzeliła dłoń zwiniętą w pięść do góry. Ona i Runo podeszły do Alice. Chłopcy ani drgnęli.
-Zaczekajcie. - zatrzymał je Gus. - Ktoś musi zostać tutaj z Ace'am. - wskazał na Grita leżącego na kanapie.
-Ale doktor Michael może z nim zostać, prawda? - Runo popatrzyła z nadzieją na starszego mężczyznę. Wiedziała bowiem że jeśli ten się nie zgodzi to obowiązek czuwania przy szarookim spadnie na nią i na Julie i Alice, a tego bardzo nie chciała.
-A co jak Ace się obudzi i zechce polecieć za nami? - spytał Gus. - Ktoś musi go powstrzymać w razie czego.
-Gus chyba nie sądzisz że my będziemy w stanie go powstrzymać? - spytała Julie. - Przecież ledwo tobie i Shun'owi się to udało!
-Dostał leki więc nerwy mu nie puszczą. - przypomniała Runo.
-Działanie środków uspokajających w końcu minie, ale chęci Ace'a do podążenia za wami nie! Nie powstrzymamy go kiedy się dowie że polecieliście tam aby ich ratować bez niego! - głos srebrnowłosej był nieco podniesiony.
-Ale Mistrzyni, może udałoby się wam w jakiś sposób przekonać go że... - Baron nie dokończył. Nie wiedział za dobrze co ma powiedzieć.
-Jasne. Wyperswaduj takiemu Ace'owi cokolwiek z głowy kiedy jest przejęty. - Runo przewróciła oczami. Czuła na nowo wzbierającą w sobie złość.
Gus próbował im w delikatny sposób powiedzieć że muszą zostać! Przecież też mogły się przydać!
"Nic z tego Gus. Ja tu nie zostanę. Nie będę tutaj siedziała bezczynnie ze świadomością że Dan jest w pałacu Vexosów w niebezpieczeństwie." - spojrzała na swoje buty gdy tylko pomyślała o Danielu.
-Nie martw się. - poczuła dłoń Julie na lewym ramieniu. - Dan to wspaniały i odważny Wojownik. Nic mu nie będzie. - rzekła cicho, bezbłędnie odgadując myśli Runo.
-W to akurat nie wątpię. - odparła dziewczyna. - I nie martwię się o niego, co to to nie. - dodała.
-Oczywiście. - Makimoto objęła ją ramieniem.
-Tak czy siak nie ma mowy. My tu nie zostaniemy! - Runo ostatnie słowo prawie że wykrzyczała.
-A może to...nie taki zły pomysł? - spytała niepewnie Tigrerra.
-Ja chyba się przesłyszałam! Tigrerro! - niebiesko-włosa gniewnie tupnęła nogą obutą w pantofelek.
-Popilnowalibyśmy Ace'a, to też jest jakaś pomoc. - wtrącił szybko Gorem.
-Runo nie denerwuj się tak. Jak mus to mus. - Julie zdążyła się już pogodzić z tym że zostaje w domu.
Runo zwinęła obie dłonie w pięści.
Nie usłyszawszy żadnych innych słów sprzeciwu ze strony zielonookiej Julie odezwała się prędko, wykorzystując okazję która równie dobrze za sekundę mogła jej przemknąć koło nosa.
-To ruszajcie szybko. - powiedziała.
-Ale, jak będzie można utrzymywać ze sobą stały kontakt? No jeśli mówisz Gus że czasami coś w pałacu szwankuje zakłócając przy tym wszelkie sygnały to... - Alice nie czuła się komfortowo z myślą że może ich czekać powtórka z rozrywki. -Komórka? - podsunęła Julie. - Chociaż nie w pałacu może nie być sygnału. - szybko się zreflektowała.
-Wiecie to wszystko od czegoś zależy. Jeżeli wszystko będzie dobrze działać i jeżeli nie znajdziemy się nie wiadomo na jak niskim poziomie w pałacu...
-...to wszystko będzie grać. - dokończyła za Gus'a Julie. - W miarę. - dodała.
-Dokładnie. - potwierdził Gus.
-No to wy lećcie, a my tu zostaniemy i popilnujemy Ace'a. - Wojowniczka Subterry zwróciła się do Gus'a, Shun'a, Barona, Marucho i Alice.
-Będziemy starali się utrzymywać z wami kontakt tak długo i często jak tylko się da. - zwrócił się do nich doktor Michael.
- Tylko postarajcie się nie wpaść w kłopoty. - poprosiła na końcu Julie.
-Postaramy się. - zapewnił ją Gus.
Gehabich wyjęła Kartę Teleportacji i już po chwili ich nie było.
-Eh...nieźle nas uziemiłeś. Wielkie dzięki Ace. - fuknęła Runo w stronę nieprzytomnego chłopaka.
Julie pokręciła głową z politowaniem, po czym wyjęła telefon z kieszeni i weszła w kontakty. Gdy tylko znalazła numer Shun'a od razu go wybrała.
-Jesteście tam? - spytała tylko po to, aby upewnić się czy ją słyszą.
-Tak. - usłyszała odpowiedź Kazami'ego.
-To świetnie. Czekaj Shun, będziemy mówić przez wideo-rozmowę. - Makimoto rozłączyła się, i wybrała opcję rozmowy za pomocą kamerki. - No za dużo to tam nie widać. - przyznała.
Korytarz którym szli Wojownicy był pogrążony w półmroku. Makimoto zdołała wyłapać swoimi atramentowymi tęczówkami jedynie kontury sylwetek kolegów i Alice.
-Przykro mi, ale nie włączę na razie latarki. - ton głosu Shun'a był spokojny.
-Wiem. Skoro gantlet Spectry jest w laboratorium Clay'a to gdzie jest jego właściciel i Mira? - spytała Julie.
-Na najniższym poziomie. - odpowiedział Gus. - Tam też najpewniej są Dan i Elz. Najpierw pójdziemy po gantlety, a potem po Wojowników.
Julie, Runo i doktor Michael usłyszeli jak reszta mu przytakuje mruknięciami.
-Ja pierdole. - mruknęła ni z tego ni z owego Runo.
Nadal była zezłoszczona. Makimoto w tym czasie wyjęła kabel USB podpięła go do telefonu, a drugi jego koniec do komputera Marukury. Na dużym ekranie wbudowanym w ścianę pojawił się obraz ciemnego korytarza, chłopaków oraz Alice.
-Teleportowałaś nas w dobre miejsce Alice. - pochwalił ją Gus. - Stąd już nie daleko do laboratorium.
-Pomyślałam o ostatnim miejscu do którego się teleportowałam, to wszystko. - odparła Alice, choć nie było to potrzebne.
Szli prowadzeni przez Gus'a, nic nie mówiąc. Dwie Wojowniczki i rosyjski naukowiec też się nie odzywali. Patrzyli w napięciu na to co dzieje się w pałacu. Żadne z nich nie śmiało się odezwać. Podobnie jak gracze wykonujący w tym czasie misję.
Z nagła przytłumiony nieco trzask jakiejś średnio mocnej materii, zmącił ciszę zasianą przez strach.
Baron spojrzał na swoje stopy. Uniósł prawą nogę i zobaczył małe roztrzaskane urządzenie.
-Czy to nie jest... - Baron podniósł odłamki i spojrzał na Gus'a. - wasz szpieg?
-Tak, to on. - odrzekł Gus wpatrując się w zniszczoną kamerkę.
-Przepraszam.
-Nic się nie stało, naprawię go. - Grav schował do kieszeni to co zostało z robocika. - To robota Shadow'a i...to tutaj.
Shun, Alice i Marucho podnieśli na niego wzrok.
-Naprawdę? Nie gadaj! - Preyas odezwał się zbyt głośno, za co został zbesztany przez Elfin.
Niebiesko-włosy obrócił się w bok i wskazał na drzwi przed nimi.
-To właśnie stąd pochodził obraz z kamery nim zjawił się Shadow. To on najprawdopodobniej wyłączył kamerkę, ale ostatecznie żywot szpiega zakończył Baron. - wyjaśnił Gus.
Na twarzy Leltoy'a pojawiła się mieszanina strachu i wstydu.
-Nie mam do ciebie o to żalu, nie mam nawet do tego prawa. - dodał Gus.
-Jak otworzymy drzwi? - spytała Alice.
Gus podszedł do drzwi i wpisał jakiś kod. Klawiatura panelu do wpisywania hasła podświetliła się na czerwono. Hasło było błędne. Chłopak pomyślał chwilę, i spróbował znowu. Tym razem wpisał nieco więcej znaków używając najwyraźniej bardziej skomplikowanych kombinacji.
Klawiatura podświetliła się na zielono i drzwi się otworzyły.
Weszli do pomieszczenia.
-Widzę że Clay zmienił pracownię. - spostrzegł Gus, rozglądając się wkoło.
Pokój nie był duży, mieścił w sobie jedynie stolik przy nim dwa krzesła, oraz komputer przy którym również było krzesło, no i jeszcze blat który ciągną się od komputera wzdłuż całego pomieszczenia.
-Więc to nie jest laboratorium w którym zazwyczaj przesiaduje? - spytała Alice.
-Nie.
-To ile on ma takich pomieszczeń? - spytał Nemus.
-Sporo. Samych hal do testów ma przynajmniej z pięć.
-Zaskakujące. I to wszystko pomieściło się w tym pałacu? - spytał Nemus.
-Wiesz, nie jest on mały, więc to żaden problem.
-Nie sądziłem że tak łatwo pójdzie nam złamanie hasła. Musiało być bardzo łatwe. - przyznał Baron.
-Bo było. Z początku użyłem starego hasła, chcąc sprawdzić czy przypadkiem nie będzie pasowało, ale okazało się że zostało ono zmienione.
-I zmienili akuratnie na takie łatwe? Co za idioci! - stwierdziła Elfin.
-Kurczę, chyba nikt nie ma łatwiejszych zabezpieczeń od nich! - zawtórował jej Preyas. - Co za frajerzy, nawet na porządne zabezpieczenia się nie wysilili.
-Nie do końca. O trudności hasła decyduje jego zastosowanie. To hasło było tylko do otwarcia tudzież zamknięcia drzwi, więc aż tak trudne nie było. Przynajmniej dla mnie. - szybko przygasił ich hejterskie zapędy Gus.
-Ale te drzwi są od laboratorium w którym Clay może przechowywać ważne informacje! - Elfin położyła wyraźny nacisk na "laboratorium", "ważne" i "informacje".
-Tak, ale wszystkie te ważne informacje przechowywane są w komputerze. Bez niego to laboratorium jest tak naprawdę bezużyteczne. - zielonooki podszedł do blatu.
-No to w takim razie po co zabezpieczać drzwi skoro wszystko to co istotne znajduje się w jakimś pececie? - spytał Preyas.
Gus mimowolnie pokierował swe oczy do góry w geście zirytowania i jednoczesnej pobłażliwości. Pytanie bakugana Aquos'a wydało mu się niemądre. Zdawał sobie jednak sprawę z tego że momentami te dwa bakugany lubią być dociekliwe, a przynajmniej tak słyszał od Marucho.
-Dla dodatkowej ochrony. - odparł.
-Ta ochrona nie jest za dobra, tak delikatnie mówiąc. Ja na ich miejscu użyłbym bardziej skomplikowanych sposobów bezpieczeństwa. Na przykład połączyłbym skomputeryzowany mechanizm drzwi z jakimś przenośnym urządzeniem albo komputerem, albo użyłbym zabezpieczeń na DNA, wiecie odciski palców i tym podobne. Skuteczne byłoby także zabezpieczenie przy użyciu kodu binarnego, albo chociaż wyrazów od tyłu.
Gus na moment uśmiechną się lekko słuchając wywodów Preyas'a. Widać że to bakugan Marucho.
-Niestety tutaj hasło mogła składać się jedynie z cyfr. - odpowiedział. Zbliżył dłoń do ściany po stukał w nią. Szedł i stukał w nią tak długo aż nie usłyszał charakterystycznego dla metalu dźwięku.
- Tutaj. - szepną do siebie i wcisną mały kwadratowy przycisk zakamuflowany tak, aby wyglądał jak część ściany. Po chwili większa część ściany o tym samym kształcie przesunęła się w bok.
Wnętrze tej kryjówki było ciemne, ale mimo to Grav dostrzegł jej zawartość: cztery gantlety, dwie Karty Teleportacji i trzy bakugany w małych, szklanych komorach kriogenicznych w kształcie walców.
Wyjął je i położył na stoliku.
-Wilda! Helios! Legroid! - zakrzykną trzy razy Baron.
-A to gantlety Miry, Dana, Spectry i Elz. - zauważył Shun.
Były Vexos zaczął wciskać kilka klawiszy u spodu obu komór. Nie upłynęło nawet kilka chwil, a ich metalowe wieka otworzyły się z sykiem. Będące w nich bakugany przestały się unosić i spadły na ich dno.
Gus wyjął je. Baron zabrał gantlety, a Alice karty.
-Co...co się dzieje? - spytał Wilda otwierając się.
Helios i Legroid wydali z siebie mruknięcie typowe dla kogoś kogo obudzono i także się rozwiną.
-Uratowaliśmy was. Powiedzcie co się stało? - spytał szybko Kazami.
-Nie ma tu ani Drago, ani Centuriona, co było z resztą do przewidzenia. - powiedziała Ingram.
-Pewnie Clay je ma. - odezwał się Gus. - Dobra, lecimy.
Skierował się go wyjścia i już miał opuścić pokój kiedy czyjaś ręka go zatrzymała. Odwrócił się i zobaczył trzymającą go za nadgarstek Alice.
-A może...sprawdzimy ten komputer? - spytała. - Być może natrafimy na coś ciekawego jak na przykład plany tej Alternatywnej Broni.
-Nie mamy na to czasu, a poza tym tylko Clay zna hasło. Złamanie kodu dostępu do drzwi to pestka w porównaniu z tym. - wskazał na monitor komputera. - Żeby dostać się do zawartości jego dysku musiałbym tu posiedzieć trochę dłużej, a na to nie mogę sobie teraz pozwolić.
-Przy pomocy Marucho na pewno... - Gehabich nie dokończyła.
-Dosyć gadania, lećmy. - zaordynował Legroid.
Humorek mu dopisywał. Jak zwykle z resztą.
-Innym razem. - odpowiedział Gus do Rosjanki.
Wyszli z laboratorium.
-Może przeteleportujemy się tam? - zaproponowała Alice wyjmując swoją Kartę Teleportacji.
-Julie jesteście tam? - spytał Shun i uniósł telefon na wysokość twarzy.
-Tak, a...UWAŻAJ! - wrzasnęła Julie.
Kazami odskoczył unikając w ten sposób batu Mylene, czego niestety nie można było powiedzieć o telefonie. Elektryczny sprzęt roztrzaskał komórkę na kawałki.
-Kiedy Shadow powiedział mi o twoim szpiegowskim urządzeniu od razu wiedziałam co się święci. - rzekła Vexoska.
-Aaaaaa! - zapiszczała Alice.
Shadow ścisną ją za nadgarstki. Stojący obok niego Lync pozbawił rudowłosej wszystkich trzech kart. Gehabich w jednej chwili się przeraziła.
-I co masz teraz zamiar zrobić Mylene? - spytał dziewczynę Gus zakładając gantlet.
-No jak to co? Wtrącimy was do więzienia tak jak piątkę waszych przyjaciół.
-Ja pytałem co masz zamiar zrobić teraz. - Grav położył nacisk na ostatnie słowo.
-Chcesz walczyć tak? No więc dobrze, w takim razie walczmy. Sprawię że będziesz mnie błagał o litość tak jak twój Mistrz! - Farrow od razu zrozumiała o co mu chodzi.
Gracz domeny ziemi uśmiechną się. Wiedział że dziewczyna blefuje.
-Łżesz. - odparł z pewnym siebie uśmieszkiem.
Jeśli ona miała zamiar go wkurzyć to słabo jej to wyszło.
Mistrz był w celi tak?
Pora wziąć na niej odwet za Mistrza Spectrę.