Rozdział 91: Kołysanka Śmierci.

Białowłosa wpatrywała się śpiącą twarz szatyna którego głowa spoczywała na jej kolanach. Odgarnęła niesforny kosmyk brązowych włosów który opadł mu na czoło. Wolała nawet nie myśleć jak bardzo Daniel przeżywa utratę Drago. Zapewne przeżywał ją tak samo jak ona przeżywała utratę Centuriona. Mocno. Bardzo mocno. Serce bolało ją niemiłosiernie i bezlitośnie przypominało jej o stracie bakugana tak wiele dla niej znaczącego.
-Ciekawe gdzie bakugany trafiają po śmierci... - usłyszała szept Daniela. Obudził się.
Wzdrygnęła się na dźwięk jego słów. Wystraszyła się.
-Dan ty chyba nie...Dan...cofnij te słowa...błagam. - mamrotała oniemiała.
Daniel Kuso. Chłopak który nigdy nie odpuszczał. Niczego. Nikogo. On zawsze walczył, a jeśli dopadały to jakieś wątpliwości to zawsze starał się na zwalczyć. I zawsze mi się to udawało. A teraz zwatpił już nie na żarty. On. Ten chłopak który pomimo swojego niekiedy kretyńskiego zachowania, zasługiwał naprawdę na szczere uznanie i szacunek. Chociażby przez fakt że zawsze potrafił wyciągnąć do nieprzyjaciela rękę. Tak było w przypadku Maskarada, Enigmy i (jak słyszała Elz z opowieści Wojownikow) Myrny. I oczywiście Spectry. I chociaż Elz nie widziała jak to było kiedy Spectra przechodził na drugą stronę bo o wszystkim usłyszała od Dana i Miry to miała nadzieję że kiedyś jej się to przyśni i dowie się na własne oczy jak to wyglądało. Dziewczyna jednak żywiła głęboką nadzieję że jednak sama za bardzo dramatyzuje i że Dan nie mówił tego na poważnie.
-Wybacz. - powiedział podnosząc się. - Nie chciałem cię wystraszyć. Po prostu tak jakoś...nie wiem...jakoś mi się tak powiedziało.
-Całe szczęście, a już się bałam że...że... - słowa zatrzymały się w jej gardle i najwyraźniej nie miał ochoty go opuszczać.
-...że zwątpiłem? Tak? To chciałaś powiedzieć? Nie martw się. Nigdy nie zwątpię w to że jakoś się stąd wydostaniemy razem z naszymi bakuganami.
-Krótko spałeś. - próbowała zmienić temat.
-Jakoś tak...nie mogę zasnąć. - wyznał z ociąganiem.
-Znam ten ból. - przyznała dziewczyna.
Ich rozmowa sprawiała wrażenie prowadzonej z przymusu.
-Wiesz...zastanawiam się... - zaczęła powoli Brettley wpatrując się w laserowe kraty celi. - Dlaczego Drago i Centurion zmienili się w kulki podczas walki z Vexosami. Znaczy...ja wiem że to głupie, żeby zastanawiać się nad rzeczą tak oczywistą, ale po prostu nie daje mi to spokoju. Mieli siły żeby wziąć udział w starciu, ale na ucieczkę już im ich zabrakło.
-Nie będę tutaj mówił że to zapewne sprawka wycieńczenia organizmu, bo to oboje dobrze wiemy, ale wiesz...może nie wytrzymali. Może chcieli po prostu jak najszybciej odpocząć? Jednak nie powinniśmy im się dziwić. - Daniel wypowiadał słowa wolno, tak jakby zastanawiał się nad sensem każdego z nich. - Ale to i tak nie zmienia faktu że jak tylko dorwę Hydrona to urwę mu łeb. Zobaczysz, jak tylko stąd wyjdziemy to ten koleś nie przeżyje samego patrzenia na mnie.
Elz słysząc te słowa mruknęła tylko ciche "yhm" i spojrzała na telefon. Zaczęła obracać go w palcach. Nie miała ochoty myśleć o okropnych torturach którym z pewnością poddawane były teraz ich bakugany. Niestety w tej chwili nie znalazła niczego interesującego na czym mogłaby skupić swoją uwagę na dłużej niż dwie minuty.
Daniel miał z resztą podobnie.
Gdzieś w oddali od ścian odbił się odgłos otwieranych drzwi.
Dan i Elz wymienili się spojrzeniami.
Chwilę po tym w pomieszczeniu w którym znajdowały się cele rozbrzmiał rozbawiony głos Shadow'a.
-Bosko. - wyszeptał zmęczonym i niezadowolonym głosem lider Młodych Wojowników.
Shadow Prove jednak nie był sam. Ktoś mu towarzyszył. A tym kimś był czternastoletni Vexos Ventus'a.
-Cześć Wojownicy. - zaśmiał się Shadow pojawiając się przed ich celą. - Jak wam się podobają nasze pokoje gościnne?
-Są doprawdy urocze. Po co tu przyszliście? - spytała Elz mierząc wzrokiem dwójkę przybyłych graczy.
Wraz z Danem zbliżyła się do krat.
-Pomyśleliśmy że możecie się tutaj trochę nudzić, więc postanowiliśmy załatwić wam trochę rozrywki. Co powiecie na telewizje? - spytał Lync.
-Co powiecie na to żebyśmy obejrzeli jakiś horror, hę? Co wy na to? - w oczach Shadow'a pojawił się jakiś taki psychopatyczny błysk zmieszany z zadowoleniem.
I wtedy jak na komendę pod sufitem wyświetlił się obraz przedstawiający Drago i Centuriona którzy zwijali się z bólu pod ogromną szklaną osłoną.
Widok ten wstrząsną dwójką Ziemian.
Elizabeth wbrew sobie wydała z siebie krótki krzyk.
Dan próbował zapanować nad drżeniem własnego ciała.
-Uuuuuuu, widzę że wam się to podoba. Widzisz Lync? A mówiłeś że nie trafię w ich gusta. - powiedział Shadow po czym zaśmiał się typowym dla siebie psychopatycznym śmiechem, wywalając przy tym jęzor.
Białowłosa zacisnęła powieki próbując stłumić w sobie falę strachu.
Dan osunął się na ziemię. Miał wrażenie że nie czuje nóg.
-Ej no co jest z wami? Przecież już to widzieliście, więc nie rozumiem co was tak nagle wystraszyło. -Volan założył ręce za głowę.
-Zamknij się. - wycedził Dan.
-Bo co mi zrobisz Wielki Danie Kuso? - zacmokał Lync. Ta szydercza odzywka jeszcze bardziej podsyciła gniew Dana.
Shadow przeniósł swój wzrok na Brettley która po krótkiej fali szoku i rozpaczy zaczęła się uspokajać.
-A ty co mała? Nie rozpaczaj tak. Nie oni pierwsi nie ostatni. Moim zdaniem powinniście to obejrzeć. Wiedzcie co was czeka. Przygotujcie się. Jesteście następni w kolejce. Zaraz po waszych zwierzakach. - zwrócił się do niej Shadow z triumfalnym uśmiechem na twarzy.
Co proszę?
Elz podniosła na niego wzrok.
Czy on właśnie nazwał Drago i Centuriona zwierzakami?
Długo wpatrywała się w albinosa, po czym wyszeptała powoli nie spuszczając z niego oczu:
-Masz wypluć te słowa. W tej chwili.
-Nie ma sprawy. - powiedział i spluną jej prosto w twarz.
Elz przymknęła powieki, wciągnęła powietrze i niespiesznie otarła dłonią ślinę Shadow'a z nosa i policzka. Strzepała ją z palców jednym szybkim ruchem.
-Coś jeszcze? - spytała.
-Co jest, nie zamierzasz rzucić jakiejś odzywki? Wkurzyć się? Rozpocząć wojny na słowne przepychanki?
-Nie. - padła krótka odpowiedź.
Tego Vexos Darkus'a się nie spodziewał. Był przekonany...Ba! Był pewien że dziewczyna jakoś mu się odpłaci, a tu nic.
Spojrzał na nią. Nie spuszczała z niego fiołkowych tęczówek. Była nad wyraz spokojna. Szybko się opanowała po tym co zobaczyła.
Dziewczyna nie miała zamiaru pogwałcić własnej godności. Żaden Wojownik w życiu by tego nie zrobił. Stwierdziła że musi teraz zapanować nad emocjami. Bo to właśnie przez nie była teraz podobnie jak Dan zamknięta w celi. Nie można dać Vexosom tej satysfakcji.
-Widzę że ktoś tu ma zamiar milczeć. Co jest? Ślina Shadow'a zatkała ci przełyk? - zadrwił Lync.
Elz zmrużyła oczy, ale nic nie powiedziała.
-A ty jeszcze tu jesteś? - spytał Dan.
Również się uspokoił.
Lync zmrużył swoje błękitne oczy i z grymasem wstrętu wymalowanym na twarzy obejrzał Dana od stóp do głów.
Zapadło między nimi milczenie, i gdyby nie ryki i wrzaski dwóch bakuganów których postury wyświetlały się pod sufitem, to pewnie Wojownicy i Vexosi byliby w stanie usłyszeć własne szybko bijące serca. Obie strony były zezłoszczone, choć niewiele trzeba było aby złość zmieniła się w furię.
Szatyn i białowłosa starali się nie patrzeć na obraz torturowanych partnerów.
W pewnym momencie Shadow ziewną teatralnie i oświadczył pełnym znudzenia głosem:
-Eh...nuda. Przełączmy na inny kanał. Co powiecie na film akcji? - spytał spoglądając na ekran na którym po chwili ich oczom ukazał się widok Helios'a i Wildy walczących przeciwko Macubass'owi.
Spectra i Mira z zacięciem obserwowali ruchy Mylene i używali super mocy które skutecznie niwelowały jej ataki, chociaż nie wszystkie. Farrow aktywowała jakąś super moc i Widla został odrzucony dość brutalnie na ścianę.
Prove i Volan obserwowali z zadowoleniem jak na twarze Wojowników Bakugan powraca szok.
-Jak słodko. Wasi kumple przyszli was uratować. Urocze. Szkoda tylko że to na nic się wam nie zda. Ich porażka jest nieunikniona! - zawył Shadow. 
Elz zacisnęła dłonie w pięści w tym samym momencie co Dan.
-No co tak gniewnie na mnie patrzycie? Te krzyki waszych bakuganów potraktujcie jako kołysankę przed zaśnięciem. - zarechotał białowłosy.
"Ha. Kołysankę. Chybna jak kołysankę Śmierci." - pomyślał Dan i w uszach na nowo rozbrzmiały mu rozpaczliwe krzyki ich smoczych towarzyszy.
-No nic. Mamy nadzieję że seans się wam podobał. Jak będziecie chcieli więcej to dajcie znać. Chętnie zobaczę zakończenia tych filmów, chociaż znam je już od dawna. - powiedział Lync. - Niestety muszę was zmartwić: oba filmy zakończą się tragicznie, więc nie liczcie na happy end.
Po tych słowach ekran znikną, a obaj vestaliańscy gracze zaczęli odchodzić w kierunku wyjścia.
-Ciekawe ile dostane za zbrodnie w afekcie.* - zastanawiała się na głos Elz, obserwując jednocześnie plecy Vexosów.
-Mnie za to ciekawi, jaki wyrok otrzymam za podwójne morderstwo. - Daniel także wpatrywał się w oddalające się sylwetki wrogów.

*- tekst mojej wychowawczyni z gimnazjum.
Shadow: Naprawdę wasza wychowawczyni tak powiedziała? O.O
Dan: No, ale wiesz ja nie do końca pamiętam czy rzeczywiście
było to słowo w słowo tak jak jest tutaj napisane. Na pewno mówiła
coś o zbrodni w afekcie jak się zdenerwowała na jednego chłopaka
z naszej grupy.
Shadow: Boże. Obstawiam że zamierzała wykorzystać jego głowę,
jako ingrediencje potrzebne do zademonstrowania praw dynamiki Newtona.
Dan: Z pewnością tak.  

Shadow: Powie mi ktoś dlaczego
wychodzę tutaj na jakiegoś dupka? ;-;
Lync: I ja.
Shadow: Ja bym w życiu czegoś takiego nie zrobił.
Okej, rozumiem. Bieganie za dziewczyną po lesie
w stroju wilka to jedno, ale ja bym nigdy żadnej nie opluł.
Dan: Mówisz tak bo nie chcesz żeby Omega miała co do ciebie
jakieś wątpliwości, czy po prostu próbujesz się usprawiedliwić? >>
Albo wiem. Może ciebie sumienie ruszyło, hm? >>
Shadow:...
Lync: Zatkało go.
Dan: Czyli to pierwsze. :3
Lync:*znacząco porusza brwiami*
W sumie to chłopcy powiedzieli już swoje...więc ich można
już usunąć z komentowania.
Ja mogę jedynie przeprosić za opóźnienie
z rozdziałami i w sumie to chyba tyle na razie ^^".
Pozdrawiam ciepło i do następnych rozdziałów :*