Rozdział 53: Na linii ognia.

-Dobrze, bardzo państwu dziękuję.-podziękowałam rodzicom Runo i zamknęłam drzwi do ich restauracji. Jest 20:12. Już od ponad godziny szukam tej dwójki, a słońce już zaczyna zachodzić. Niestety Dan i Runo zapadli się jak kamień w wodę. Może powinnam zacząć szukać tylko Dana? W końcu to jemu muszę oddać telefon.
Z drugiej strony tam gdzie jest Runo, tam jest też i Dan.-Jak myślisz Centurionie gdzie oni mogą być?
-Może w parku?
Pobiegłam do parku.
Rozglądałam się na lewo i prawo, ale nigdzie nie zauważyłam ani Kuso, ani Misaki.
Usiadłam na ławce i wybrałam numer komórki Runo. Jeden sygnał, drugi sygnał, trzeci, czwarty i poczta głosowa. Bosko. Zapewne wyłączyła telefon.
-Dobra zrobimy tak. Pójdziemy jeszcze nad rzekę. Jeśli tam ich nie będzie to wrócimy do domu i tam na nich zaczekamy. A tak w ogóle to nie rozumiem dlaczego po prostu nie poczekasz na Dana u Marucho? Przecież prędzej czy później wrócą.
-Tak. I Dan będzie chciał coś zjeść, a potem pójdzie spać. Wolę mu dać ten telefon osobiście. Może ten telefon to coś ważnego? Lepiej żeby odzyskał swoją komórkę jak najszybciej.
Kiedy dotarłam nad rzekę słońce znikało już za horyzontem, a jego ostatnie promienie oświetlały okolice majestatycznym blaskiem. Niebo mieniło się złotem i różem z dodatkiem pomarańczowego odcienia. W rzece niczym w lustrze odbijała się okolica. Szkoda że popołudnie nie może tak wyglądać przez cały rok. I nagle w tym pięknym i tak dobrze mi znanym widoku skąpanej w słońcu rzeki i okolicy dostrzegłam coś co sprawiało że obraz ten wyglądał inaczej niż zwykle. A mianowicie zobaczyłam Spectrę. Stał na trawie z założonymi na klatce piersiowej rękami.
-Centurionie to Spectra.
-Gdzie?
-Tam.-skinęłam głową w stronę Phantoma.
-Jak myślisz co on tutaj robi?
-Nie wiem.
Centurion wskoczył do kieszeni mojej skórzanej kurtki, a ja podeszłam do Keith'a.
-Spectra coś się stało?-zapytałam nagle pełna wątpliwości czy dobrze zrobiłam zakłócając jego spokój.
-Elizabeth.-szepną.-Nie nic się nie stało.
-Na pewno? Wyglądasz na nieco zmartwionego, a...
-Powiedziałem że nic się nie stało.-warkną.-Przepraszam.-dodał po chwili.
Sama nie wiem czemu, ale coś mi mówi że Spectra jest taki jakiś przybity? Smutny? Jest taki, taki nieswój. Tylko dlaczego? Może chodzi o tę rozmowę z Mirą? Pewnie tak. Powiedzieć mu że ja i Elajza ją słyszałyśmy? Lepiej nie. Jeszcze się wścieknie. A może jednak? Podsłuchiwanie czyichś prywatnych rozmów jest złe każdy głupi o tym wie, ale mimo wszystko chyba powinien wiedzieć. Mira z resztą też. Bądź co bądź Spectra i Mira nie wiedzą że ktoś słyszał ich rozmowę, ale ukrywanie prawdy nigdy nie było, nie jest i nie będzie dobre. No właśnie. Ukrywanie prawdy nigdy nie jest dobre. Wiem o tym dobrze, a mimo to ukrywałam przed Ruchem fakt że jestem Myrną. Jako pierwszy dowiedział się o tym Spectra. Jednak powinnam pamiętać że on nie powiedział o Myrnie ani Gus'owi, ani swojej siostrze, ani nikomu innemu z Ruchu. Powinnam się mu za to odwdzięczyć. Niby to nic wielkiego, nie powiedział, nie zdradził prawdy, ale zawsze mógł to zrobić. I to w najmniej łagodny sposób. Przyznam mu się, że ja i Elajza słyszałyśmy jego rozmowę z Mirą. Może będzie chciał się wygadać? A może nie. No bo w końcu to Spectra. Ale czasami dobrze jest zrzucić to co leży nam na sercu.
-To, to przez tę rozmowę z Mirą? Tą w pałacu?
Spojrzał na mnie jakoś tak dziwnie i złapał mnie mocno za ramię.
-Skąd o niej wiesz?-szepną i mocniej zacisną palce na moim ramieniu. Ton jego głosu był lodowaty, a spojrzenie zimne.
-Słyszałam ją. Ja i Elajza byłyśmy wtedy w tunelu wentylacyjnym i próbowałyśmy dostać się na arenę walk. W pewnym momencie usłyszałyśmy wasze głosy i...-powiedziałam starając się zignorować ból w ramieniu. Najwyraźniej nie zawsze mówienie prawdy jest dobre.
-Ty naprawdę jesteś żałosna. Żeby podsłuchiwać czyjeś rozmowy trzeba być ostatnią...-nie dokończył, puścił mnie i miną bez słowa.
-Nie zrobiłam tego celowo.-broniłam się.
On jednak nie słuchał. Jakoś ta moja obrona do niego nie przemówiła.
-Spectra!-zawołałam i poczułam że głos mi się lekko załamuje. Tylko dlaczego?
Dlatego że mi nie uwierzył? A może dlatego że ogólnie nie lubię jak ludzie nie wierzą moim słowom?-Spectra!-zawołałam ponownie.
Nawet się nie odwrócił.
A było już tak dobrze. Już nie traktował mnie jak intruza, rozmawiał ze mną (w miarę) normalnie, a teraz? Wszystko szlag jasny trafił! Nigdy nie chciałam mieć wrogów wśród swoich. Nigdy. Tylko co teraz? Mam za nim pobiec i przekonać go że mówię prawdę i że mam świadka który może potwierdzić moje słowa? Westchnęłam. Nawet jeśli będę próbowała go przekonać o prawdziwości moich słów, on i tak mi nie uwierzy.
Spectro trochę ciężko cię zrozumieć. Raz traktujesz mnie jak sojusznika, a raz jak wroga. Cały czas znajduję się na tej linii ognia, czego bym nie zrobiła. Nawet wtedy gdy normalnie rozmawiamy nie jestem pewna czy w pełni mnie zaakceptował. Niby wszystko jest w porządku, tyle że Spectra jest jedną z tych osób które potrafią idealnie stwarzać pozory które potem wiercą człowiekowi dziurę w mózgu. Spojrzałam na oddalającą się sylwetkę Phantoma po czym wyciągnęłam swojego bakugana.
-To nie był najlepszy pomysł Elz. Teraz Spectra znowu będzie w stosunku do ciebie taki jak dawniej.
-A czy jego stosunek do mnie zmienił się choć odrobinę przez ten cały czas?-spytałam Centuriona.
-Sama odpowiedz na to pytanie. Poza tym sądzę że na razie dobrze będzie zostawić Spectrę samego. Niech poukłada myśli.
-Masz rację. Po raz kolejny popełniłam głupstwo. To był błąd że powiedziałam o tym Spectrze.
-Nie. To nie był błąd. Dobrze zrobiłaś mówiąc mu o tym.
-Ja sądzę inaczej.
Bakugan Darkusa westchną słysząc moje słowa.
-Wracajmy do domu. Może Runo i Dan już wrócili.
I na tym nasza rozmowa się zakończyła.


~~~~~~~~~~~~~~~
Shadow: Witajcie! :D
Shige:*patrzy na Shadow'a ze zdziwieniem* Co ty tu robisz?
Shadow: Z racji tego iż Elz i Dan uczą się do poniedziałkowych-wtorkowych-środowych egzaminów*patrzy na Dana otoczonego książkami, zeszytami, kserówkami itp.* to ja dziś napiszę notkę podsumowującą rozdział.
Elz:*niesie dwa kubki herbaty* Tylko bez wulgaryzmów i zboczeń Shadow.
Shadow: Dobra, dobra ty się tam ucz fizyki. Mniejsza. Rozdział krótki, no ale co zrobić, Elz się ostatnio rozleniwiła.
Elz:*nie odrywa wzroku od zeszytu* Życie.
Shadow: Taa.
Raiko:*wpada do salonu*Shadow!
Shadow: Co?
Raiko: Gdzie jest mój kuczer?! Co z nim zrobiłeś?! Gadaj!
Shadow: Sprzedałem po korzystnej cenie na Allegro.
Raiko*mord w oczach*
Shadow: No żartuję. Ja nic z nim nie zrobiłem.
Raiko: Akurat.
Shige: Masz pożycz mój.
Raiko*bierze kuczer od Shige i ładuje bey'a* Dragonrider załatw go!
Biało-czarno-przeźroczysto-złoty bey goni Prov'a płonąc przy tym czarnym ogniem.
Shadow:*spierdala gdzie pieprz rośnie* AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!
Dan: Ej no! Ostrożnie. Ludzie tu się uczą! Poza tym masz nowego bey'a?
Raiko: Tak Panie Spostrzegawczy.
Dan:*wywraca oczami*: A co zrobiłaś z tamtym?
Raiko: Chciałeś powiedzieć: co ONA z nim zrobiła*wskazuje na Elz*
Elz: Jest w szafie w pudełku z napisem: "UPADŁE POMYSŁY"
Dan: A mogłabyś tego swojego smoczka łaskawie stąd zabrać? My tu się do egzaminów przygotowujemy.
Raiko:*rzuca Danowi nienawistne spojrzenie po czym kieruje wzrok w stronę bestii smoka która właśnie wyłoniła się z bey'a* Dragonrider.
*Bey wraca do dziewczyny*
Dan: Dziękuję.
Shadow: Kuso, nie sądziłem że kiedyś to powiem, ale dziękuję ci!
Dan: Spoko. A teraz proszę o ciszę.
Elz:*patrzy na Shadow'a i spółkę* Przez następne cztery dni macie zachowywać się mega cicho. Potem po egzaminach będzie już luz więc będziecie mogli się wrócić do normalnego trybu życia.
Dan:*wpycha sobie do buzi niezły kawał deserowej czekolady* Właśnie.
Elz: Ej daj kawałek.
Dan: Spadaj masz swoją.
Elz: =.=
Shadow: Wiecie że to podsumowanie robi się dłuższe niż sam rozdział? o.O
Dan i Elz: Myhm.
Dan: Tak wgl Elz dopracowałaś już bey'a Raiko w najdrobniejszych szczegółach?
Elz: Tak mniej więcej. Na pewno wiem jak będzie wyglądał. Mogę nawet pokazać. Oto on:

Dan: Trochę mały ten obrazek.
Elz: No wiem. Nadal szuka większego. :P
Shadow: Tak w ogóle to czego wy się uczycie? Jakich przedmiotów?
Dan: Elz ścisłych.
Elz: A Dan humanistycznych.
Shadow: A kiedy niemiecki?
Dan i Elz: Yyyyyyyy...Pozdrawiamy ^^"