Rozdział 48: Znaleźć wyjście

 

 

I znów biegliśmy. Tym razem na arenę walk. Gus powiedział że jesteśmy już blisko areny. Niespodziewanie przed nami pojawiło się siedem postaci. Nim się obejrzeliśmy wpadliśmy na nie.
-Runo?! Co wy tu robicie?-zdziwił się Dan.-Przecież mieliście...
-Długo nie wracaliście. Zaczęliśmy się niepokoić. Więc postanowiliśmy do was dołączyć.-wyjaśniła Alice i pokazała Danowi dobrze znaną mu Kartę Teleportacji.
-Gdzie jest Mira?-spytał Ace widząc że nie ma z nami dziewczyny.
-Poszła z Keith'em poszukać ojca.-odpowiedziała Elajza na pytanie szarookiego.
-Co?! Przecież to niebezpieczne! A jeśli Vexosi ich złapią?
-Spokojnie nie złapią ich. Oni po prostu poszli do swojego ojca. Chcieli z nim porozmawiać.
-A jeśli to jakaś pułapka? Może profesor Clay wiedział że prędzej czy później będą chcieli się z nim spotkać i...
-Daj spokój Ace. Naprawdę myślisz że profesor Clay byłby w stanie wydać własne dzieci w ręce Zenohelda?-zapytała Grita Elajza.
-Po takich jak on można się wszystkiego spodziewać. Może trzeba ich poszukać?
-Na pewno wrócą do nas cali i żywi.-pocieszyła go Elajza choć nie miała na to ochoty. Nie mogła uwierzyć jak Ace może wątpić w Keith'a i Mirę. W KEITH'A I MIRĘ.
-Rozmowy odłóżmy na później. Teraz mamy inne problemy na głowie. Mylene kazała nam się zjawić na arenie. Powiedziała że jeśli tego nie zrobimy to możemy pożegnać się z naszą planetą.-wyjaśnił przybyłym Wojownikom sytuację. Ich reakcja w żaden sposób nie zaskoczyła Dana.
-C-co?-wydusiła Runo.
-Ale co oni mieli na myśli mówiąc że się z nią pożegnamy?-zadała pytanie Julie.
-Nie wiem.-odparł Dan.
-Jeśli tam nie pójdziemy to się nie przekonamy. Chodźmy już.-ponagliła nas Elajza.
-A co z Mirą?-zapytał Ace.
-Poradzą sobie. Nie możemy iść ich teraz szukać. Jeszcze by nas złapali.-powiedziałam do niego.
-I tak nas złapią jeśli nie pójdziemy zaraz na arenę.-powiedziała Elajza.
-Dobra. Chodźmy. Mylene powie co ma do powiedzenia, a wtedy my się stąd zmyjemy.-Dan ruszył przodem, a za nim pozostali Wojownicy. Ja i Elajza szłyśmy na końcu.
Gdy tylko Wojownicy skręcili w lewo, złapałam Elajzę za ramię tym samym zatrzymując ją w miejscu.
-Co jest?-spytała Elajza szeptem.
-Chodź.
-Dokąd?
-Musimy znaleźć Hydrona.
-Hydrona? Po co?
-Musi nam pomóc.
-W czym.
-Właśnie, w czym?-spytał Centurion wskakując na moje ramię.
-Co mi tu nie gra.
-Możesz jaśniej?-warkną Legroid.
-Wszystko ci wyjaśnię jak znajdziemy Hydrona.
-Nie. Wyjaśnisz mi teraz.-czarownica stanęła. Nie miała zamiaru ruszyć się z miejsca.
-Dobra. Ja...w tej całej sprawie czuję jakiś podstęp. Mylene coś knuje. Kazała nam przyjść na arenę, więc coś zamierza. I to co zamierza, niekoniecznie może być dla nas dobre.
-Wiesz, zdążyłem się o tym skapnąć.-powiedział Legroid.
-Cicho Legroidzie.-uciszyła swojego bakugana Elajza.
-Chodzi mi o to, że może Mylene chce zapędzić Wojowników w jakąś pułapkę. A to oznacza że nikt nie będzie mógł im pomóc, jeśli w nią wpadną.
-Nikt oprócz nas.-powiedziała dziewczyna.
Skinęłam głową na "tak".
-Ale są jeszcze Mira i Keith.-zauważył Centurion.
-A co jeśli oni już dali się złapać? Nie chce zgrywać jakiejś bohaterki, ale myślę że najlepiej będzie jeśli dostaniemy się na arenę inną drogą.
-I myślisz że Hydron pomoże nam ją znaleźć?
-Tak. Jest jedynym Vexosem któremu możemy zaufać.
-Chciałaś powiedzieć że jest jedynym Vexosem któremu ty możesz zaufać.-zwrócił się do mnie bakugan Elajzy.
-Legroidzie! Doprawdy nie wiem co cię dzisiaj napadło. Zachowujesz się jak...jak...
-Enigma?-podpowiedziałam.
-Chciałam powiedzieć jak wredny gbur, ale to też pasuje.
-Halo!-Centurion przerwał wypowiedź Legroida.-Przypominam że nasi przyjaciele właśnie zmierzają na arenę by tam spotkać się z Mylene. Mieliśmy chyba znaleźć Hydrona, nieprawdaż?
-Dobra. Idziemy.
Ruszyłyśmy korytarzem.
-Jak myślisz skapnęli się że nas nie ma?-zadała mi pytanie czarownica.
-Może...wiesz chyba za bardzo są zajęci Mylene.
-Jak mniemam wiecie gdzie znajduje się komnata Hydrona.-powiedział Legroid. Na te słowa obie z Elajzą się zatrzymałyśmy.
-A niech to. Legroid ma rację. Przecież jego pokój może być gdziekolwiek. Pałac jest w końcu ogromny.
-A skąd wiadomo że jest akurat w swoim pokoju?-zapytałam.
-A gdzie indziej miałby niby być?-spytał mnie Legroid.
-A bo ja wiem. Nie chodzę za nim.
-No dobra. Ktoś ma jakieś pomysły?-Elajza popatrzyła na mnie, potem na Centuriona, a na końcu na Legroida.
-Elz, dałabyś radę się z nim jakoś skontaktować?-zwrócił się do mnie Centurion.
-Raczej nie. Nie mam jego numeru. Ba, nawet nie wiem czy ma telefon.
-Vexosi nie potrzebują telefonów, mają od czegoś w końcu gantlety, co nie?-zauważyła Karo.
-No tak, ale co z tego?
-Czekaj.
Karo zaczęła majstrować coś przy gantlecie.
-Co robisz?-spytałam.
-Vexosi na swoich gantletach mają coś w rodzaju radaru. Radar ten potrafi wykryć sygnał gantletu. Może my też mamy coś takiego.
Rzuciłam szybkie spojrzenie na jej gantlet, po czym sama spojrzałam na swój. Może coś w tym jest. W końcu nasze gantlety zostały wykonane z tej samej vestaliańskiej technologii co gantlety Vexosów.
-Mam!
Spojrzałam na Karo.
-Wiem gdzie jest pokój Hydrona. Chodź.-mówiąc to Elajza wyciągnęła Kartę Teleportacji. Zanim zdążyłam o cokolwiek zapytać byłyśmy już w innym miejscu. Taki sam ciemny korytarz, ale inne piętro.
-No i? Gdzie jest pokój Hydrona?-zapytałam.
-Stoimy właśnie przed drzwiami które do niego prowadzą.-Elajza wskazała przed siebie. To prawda, były tam drzwi. Z zamkiem na kod...Świetnie...
-Spokojnie Elz...Karta wszystko załatwi.-zupełnie jakby Elajza czytała w moich myślach.
Znów się przeniosłyśmy. Kiedy już byłyśmy w pomieszczeniu czarownica pstryknęła palcami. Światło się zapaliło. Z ust dziewczyny wydobyło się długie gwizdnięcie.
-No, no. Muszę przyznać że księciunio nieźle się ustawił. Takiego pokoju to nawet Marucho nie ma.
Musiałam przyznać jej rację. Duże łoże z baldachimem, śnieżnobiałe tapety ze złotymi ornamentami, masywne drzwi ze zdobieniami po drugiej stronie pokoju, stylowa kanapa rodem z baroku i do tego...woda?!
-Jeny Hydron ma w pokoju własny prywatny wodospad!-zawołała Elajza. To prawda. We wschodniej części jego pokoju znajdowało się coś w rodzaju strumienia. Strumień tej biegł wzdłuż całego pokoju. W miejscu gdzie strumień był najszerszy znajdował się wodospad. Dziwne...ten wodny element wystroju zupełni nie pasuje do jego pokoju.
-Ciekawe co ma w szafie. Prywatną galerię handlową? A może przetrzymuje w niej jakiegoś projektanta mody?-zapytałam.
-Nie. Trzymam w niej wyłącznie ubrania, ale miło że tak myślicie.-za naszymi plecami rozległ się głos Hydrona.

~~~~~~~~
Ohayo^^
Dan*śpiewa*: Czterdzieści lat minęło i jeden dzień!!!
Taaaa...
Rozdział nieco krótszy niż zamierzałam, ale co tam.
Wygląd pokoju Hydrona nieco zmieniłam. W anime jego pokój jest zupełnie inny. No, może ta woda jest jedynie prawdą.
Dan: Elz a tak w ogóle to co jest z biologii?
Tam masz kartkę na biurku. Nwm. Grzyby, bakterie, wirusy i inne takie.
Dan: Ok. Tak w ogóle to nwm co ci się  z tą datą porypało u góry. Jest 31.1.16r. a pisze ci 17.1.16r.o.O
Tak już jest, no ale nic.
Dan: Dobra idę się uczyć. Tobie też to radzę.
Ok. No to cześć moi drodzy ^^